وبلاگ تحقیقاتی متالورژی

صفحه خانگی پارسی یار درباره

فولاد زنگنزن دوپلکس

استنلس استیل دوپلکس دارای میکرو ساختاری از ترکیب آستنیتی و فریتی است که هدف تولید این ریز ساختار معمولاً تولید ترکیب 50/50 آستنیت/فریت است، در آلیاژهای صنعتی درصد60/40 نیز قابل قبول است. آن‌ها با کروم بالا (19–32 درصد) و مولیبدن (تا 5 درصد) و درصد نیکل پایین‌تر از فولاد ضدزنگ آستنیتی مشخص می‌شوند. فولاد ضدزنگ دوپلکس استحکامی در حدود دوبرابر استنلس استیل آسنتیتی خواهند داشت. میکرو ساختار ترکیبی آن‌ها مقاومت به ترک ناشی از خوردگی توسط کلراید بیشتری نسبت به فولاد ضدزنگ آستنیتی نوع 304 و 316 فراهم می‌کند.در استنلس استیل دوپلکس می توانیم با درصد آلیاژی پایین تر از مقادیر استنلس استیل در گرید های آستنیتی و  فریتی به خواص آن ها برسیم. این خواص و هزینه پایین تر در کاربرد های مهندسی بسیار به صرفه تر است.

این گرید ها بر اساس مقدار آلیاژ و میزان مقاومت به خوردگی در گروه های مختلف دسته بندی می شوند.